Staw biodrowy tworzy głowa kości udowej i panewka kości miedniczej.

Z wiekiem dochodzi do zurzycia się stawu. Chrząstka stawowa ulega wytarciu, powierzchnie stawowe stają się chropowate, tworzą się wyrośla kostne zwane osteofitami. Pojawia się ból, ograniczenie funkcji.

Dzieje się to na skutek nadmiernego obciążenia stawu i nadmiernie napiętej torebki stawowej. Dochodzi do upośledzonej wymiany tlenu w chrząstce stawowej. Zakres ruchu się zmniejsza kolejno dla:
– rotacji wewnętrznej,
– odwodzenia,
– zgięcia,
– wyprostu,
– rotacji zewnętrznej.
Pierwszymi oznakami zwyrodnienia jest właśnie ograniczenie ruchu, twardzy opór końcowy, ból.
Próbując spowolnić proces zwyrodnieniowy, pracujemy nad zwiększeniem zakresu ruchu, rozciągając jednocześnie torebkę stawową.

Rotację wewnętrzną zwiększamy sami przy pomocy siadu płotkarskiego lub z pomocą partnera w leżeniu przodem. Zawsze pamiętajmy aby fazę rozciągania utrzymać do 30 sekund, powtarzając 5 razy.

Dla zwiększenia siły obręczy biodrowej, stosujemy ćwiczenia wzmacniające. Wzmacniamy odwodziciele stawu biodrowego – głównie mięsień pośladkowy średni i naprężacz powięzi szerokiej; mięśnie prstujące – mięśnie pośladkowe wielkie; przywodziciele a pośrednio mięśnie dna miednicy.